Paris’teki Louvre Sarayı’nda yer alan Musée des Arts Décoratifs’in arşivlerinden esinlenerek tasarlanan yeni H&M Conscious Exclusive koleksiyonundan seçtiğim favori parçalar… Koleksiyon 7 Nisan’da seçili H&M mağazalarında satışa çıktı bile, kaçırmayın!
Sonunda uzun bir Paris postuyla karşınızdayım:) Herkesin Paris’i kendine özel ve güzel biliyorum, ben de kendi top 10 Paris listemi yapmak istedim. Olur da siz de fikirlerinizi paylaşmak isterseniz yazının sonunda yorumlarınızı görmek isterim… Bu arada telefonunuza offline Paris haritası indirip gitmeden önce gezeceğiniz yerleri işaretlerseniz gezerken büyük rahatlık oluyor, benim favorim Ulmon oldu.
Hadi başlayalım o zaman saymaya!
Paris’te başıma gelen en özel şeylerden biri… Coco Chanel’in en sevdiği koltuğunda oturup, eşyalarını inceliyorum, meşhur merdivenlerinden çıkıyorum, sadece özel davetlilerini ağırladığı yemek odasında dolaşıyorum. Evet biliyorum kulağa rüya gibi geliyor ama hepsi gerçek:)
Yağmurlu bir Paris öğleden sonrasında Concorde metro durağından çıkıp 31 rue Cambon’a doğru ilerliyoruz. Upuzun bir Chanel vitrinini bitirip kapıda beni bekleyen Chanel ofisinden Sophie ve Sylvie’yle buluşuyorum. Üzerimizdeki kıyafetleri askılara asıp yavaş yavaş üst kata doğru çıkıyoruz. İlk kat küçük bir defile alanı. Sıra sıra sandalyeler, aynalar… Coco Chanel’in zamanında davetlilerin oturduğu salon hala özel defileler için kullanılıyormuş. Karl Lagerfeld salonun eski haline modern bir yorum getirmiş. Ayrıca özel dolaplarda haute couture koleksiyonlarını görmek mümkün…
2016’ya girmek için İstanbul’un en karlı gününü bekleyip 31 Aralık günü binbir zorlukla havaalanına ulaşıp, iptal edilen yüzlerce uçak arasında olmamak için dua edip, buz gibi uçakta 3 saat bekleyip güneşli bir Napoli’ye iniş yapıyoruz. Yol arkadaşım Çağkan ve bizi orada bekleyen Antonio ile bol kahkahalı yeme-içmeli 3 gün bizi bekliyor!
Neden kış günü Napoli derseniz, ben ne zamandır Positano’ya gitmek isteyip fırsat bulamıyordum, madem yazını göremedim kışıyla yetinelim diyip yola koyulduk. Napoli bence tipik bir liman şehri. Uzun bir sahil şeridi, liman, sahil kenarında eski binalar… Biraz İzmir, Kordon boyu, biraz Cenova. Tam karşısında Capri adası el sallıyor, limandaki cruiselerde turistler şehre uğrayıp gidiyor, yazın Amalfi-Positano kıyılarına gidenler mecbur Napoli’den geçiyor…
Bu yazıyı ne zamandır aklımdan geçirip kelimelere dökemiyordum ki bugün artık bilgisayarımın başına oturup zihnimden geçenleri yazıya çevirmenin vakti geldi:) Yaklaşık 7 senedir blog yazıyorum ve 2 senedir de bu işi profesyonel olarak yapıyorum, yani mesleğim sorulduğunda bloggerım diyorum. Bu işin sonu nerelere varacak hep beraber göreceğiz ama 2016 için tek başıma çıktığım bu yolda yanıma ekip arkadaşları alarak devam etmek istiyorum, devamlı çalışabileceğim bir fotoğrafçı ve bir de moda tutkunu bir asistan arıyorum.
Şu an masamın başına geçmiş 2015’in son yazısını yazmaya çalışırken bir taraftan da gözüm laptopın hemen arkasındaki pencereye doğru kayıyor ve sürekli değişen hava durumunu kontrol ediyorum. Youtube’da Frank Sinatra’dan ”Let it snow” dinliyorum, bir anda kar fırtınası başlayıp aniden yerini güneşe bırakabiliyor ve benim şu an tüm endişem yarın hava durumu yüzünden uçuşum iptal olacak mı sabah erkenden buzlu yollarda hava alanına nasıl gideceğim, bu soğukta bavuluma neler koysam gibi yüzlerce düşünce:) Eminim bu yazıyı okuyan herkesin kafasından şu an binlerce farklı şey geçiyor. Hep beraber iyi düşünelim her şey güzel olsun!